Tadeusz Boy-Żeleński, Plotka o „Weselu” Wyspiańskiego :: Wolne Lektury

Tags

Top Highlights

• ani Domańska” zamiast Radczyni

• ktoś zebrał wszystkie materiały rzeczowe, mogące pomóc do należytego zrozumienia Wesela

• Lucjan Rydel

• Wyspiański umiał codzienną rzeczywistość przeczarować w poezję, jak mało odbiegając od anegdoty umiał jej nadać olbrzymie rozpięcie symbolu.

• Beaumarchais na wstępie do Wesela Figara.

• Zosia, Maryna, Haneczka zachowały na afiszu i w książce autentyczne imiona swoich oryginałów

• Lucjan Rydel

• Lucjan Rydel

• Rudolfa Starzewskiego

• Powstanie Wesela przypomina poniekąd powstanie Pana Tadeusza tak, jak je kreśli tradycja. Wedle tradycji, Mickiewicz zamierzał napisać szlachecką anegdotę, która rozrosła mu się pod piórem w ów nieśmiertelny poemat i stała się żywym wcieleniem Polski. Można by podejrzewać, iż Wyspiański, biorąc pióro do ręki, zamierzał tu napisać złośliwy pamflecik na swoich znajomych; w trakcie pisania geniusz poezji porwał go za włosy i ściany Bronowickiego dworku rozszerzyły się — niby nowe Soplicowo — w symbol współczesnej Polski.

• Asnyk… tak… Asnyk, to taki wypchany orzeł; ma wszystko, dziób, skrzydła, tyle tylko że nie poleci”

• Modlą się zwykle Bronowiczanie w pobliskim wiejskim kościołku, ale śluby biorą z paradą u Panny Maryi w Krakowie.

• kolor, światło, plein-air

• parobczaki i dziewuchy wiejskie coraz częściej zjawiali się jako modele w pracowniach malarskich.

• Włodzio Tetmajer

• On był młodym jeszcze malarzem, zresztą kupowanie obrazów nie było wówczas w Krakowie jeszcze w modzie.

• Poza tym małżeństwo to ułożyło się bardzo prosto i szczere.

• Zacna dziedziczka z kresów była święcie przekonana, że chłopi na całym obszarze ziem polskich mówią po rusku

• Tetmajera: ulubionym spacerem krakowian, mniej lub więcej mu znajomych, było odwiedzać go w Bronowicach.

• zasiadał w Radzie powiatowej, posłował do parlamentu.